نشست نقد و بررسي "گوشواره" با حضور هوشنگ مرادي كرماني فيلمنامه نويس، وحيد موساييان كارگردان، رويا تيموريان و مسعود رايگان بازيگران و شهريار اسدي فيلمبرداربدون حضور روح اله براري تهيه كننده فيلم صبح امروز در سينما فلسطين برگزار شد.
به گزارش خبرنگار سايت "سينماي ما" رامتين شهبازي اجراي اين جلسه را بر عهده داشت.
هوشنگ مرادي كرماني:
-"گوشواره" داستان كوتاهي بود و بسياري از دوستان باور نمي كردند كه بتوان از اين داستان فيلم 80، 90 دقيقه ساخت.ائشتن اين فيلمنامه براي من تمرين بود و اين فيلمنامه را براي گرفتن نمره ننوشتم اما فكر مي كنم نمره قبولي گرفته ام.
- به قول كيارستمي، داستان هاي من فيلم هايي است كه روي كاغذ مي سازم. دوست داشتم كارگردان يا بازيگربشوم اما چون فقط در نويسندگي استعداد داشتم، فيلم هايم را روي كاغذ مي سازم.
- طنز و تراژدي در نوشته هاي من در كنار هم است.اما سعي كردم غم ها را طوري تعريف كنم كه آزار دهنده نباشد.
- اين فيلم نبايد تماشاگر را به گريه بياندازد. اگر كارگدان ديگري اين داستان را تبديل به قصه مي كرد، يك فيلم اشكالود مي ساخت اما من به آقاي موساييان گفتم كه اين شخصيت نبايد در فيلم گريه كند.
- در حقيقت "گوشواره" يك افسانه امروزي است.
وحيد موساييان:
- مسير فيلمسازي من تغيير نكرده است.
- اين داستان فوق العاده بار فرهنگي داشت.
- به دستهبندي اين فيلم در ژانر كودك معتقد نيستم.
- در تمام مدت فيلمبرداري آقاي مرادي كرماني حضور داشتند و تا انتهاي كار هم تغييراتي در فيلمنامه مي داديم.
- من جز نسل سوخته فيلمسازان هستم. در حال حاضر جايگاه فيلمسازان فرهنگي اصلا مشخص نيست و عرصه براي ساخت اين نوع فيلم ها بسيار تنگ شده است. سينما در قبضه فيلم هايي است كه تنها نشانه هايي از عناصر بعد از انقلاب دارند.
شهريار اسدي:
تلاش كردم، نوعي توناليته رنگي در فيلم وجود داشته باشد اما اين كپي كه در اين سينما به نمايش درآمد، درزماني كه من حضور نداشتم، آماده شده و مورد قبول من نيست.
مسعور رايگان:
- در ساسر دنيا از لهجه هاي مختلف در فيلم ها استفاده مي شود و اين كار بر اساس طراحي شخصيت ها انجام مي گيرد تا آنها باورپذيرتر شوند.
- بازيگر يك حرفه است و بازيگر بايد تمام تصورات را نسبت به خود بشكند.
- بلندي و كوتاهي و متراژ نقش براي من اهميت ندارد اگر احساس كنم در فيلمي مي توانم نقشي را بازي كنم كه تاثير گذار باشد حتما آن را قبول مي كنم.
رويا تيموريان:
فيلم هاي موسائيان با تمام نقاط قوت و ضعفي كه دارد فيلم هاي روان و سلامتي است . نقش من در اين فيلم به اندازه كافي لطافت و ظرافت داشت.
- چهره اين زن شكسته و رنجيده بود و هشچ جذابيت سينمايينداشت اما مي توانست با عشقي كه نسبت به فرزند خود دارد زيبايي واقعي احساس يك مادر را نشان داد.